اثربخشی روان‌درمانی گروهی مثبت‌نگر بر خود متمایزسازی و اضطراب مرگ در زنان مبتلا به سرطان پستان

اهداف: سرطان پستان به عنوان تأثیر‌گذارترین سرطان از نظر عاطفی و روانی در بین زنان است که موجب بروز مشکلات هیجانی و عاطفی عمیقی در بیمار می‌شود، باتوجه به اینکه اضطراب مرگ یکی از متغیر‌های مهم روان‌شناختی در بیماران مبتلا به سرطان است و سطح خود متمایزسازی با توانایی فرد برای کاهش اضطراب رابطه دارد. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی روان درمانی گروهی مثبت نگر بر خودمتمایزسازی و اضطراب مرگ در زنان مبتلا به سرطان پستان شهر بیجار بود.مواد و روش‌ها: روش پژوهش حاضر آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بود. با روش نمونه گیری در دسترس از بین کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان که اسامی آن‌ها در مرکز شبکه بهداشت شهرستان بیجار تا سال 1396 ثبت گردیده بود، 30 نفر براساس معیارهای داشتن سابقه سرطان پستان و تشخیص توسط متخصص، داشتن سواد خواندن و نوشتن، متاهل بودن، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه استاندارد خود متمایزسازی (DSI-R)، مقیاس اضطراب مرگ (DAS) و پکیج روان-درمانی گروهی مثبت‌نگر بود. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS-21 و با شاخص‌های توصیفی و آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد بین پس‌آزمون دو گروه در میزان خودمتمایزسازی (000/0>p , 58/38=F) و اضطراب مرگ (000/0>p , 83/31=F) تفاوت معنی‌داری به لحاظ آماری وجود داشت.نتیجه‌گیری: همانطور که نتایج نشان می‌دهد روان‌درمانی گروهی مثبت‌نگر باعث افزایش خود متمایزسازی و کاهش اضطراب مرگ در زنان مبتلا به سرطان پستان می‌شود.